دوشیزه ترین نگاه

دنیای من است و غلظت بن بستش

وامانده کلاف مبهمی در دستش

صندوقچه ای است سخت در اعماقم

بازش کردم نمی توانم بستش !

پارسا همت

ازکتاب: دوشیزه ترین نگاه

زخمی که مرا عمیق تر کرد شب است 

موجی که مرا برد و نیاورد شب است 

این حس عظیم بی پناهی از من

بیرون زده آی رفته برگرد شب است!

پارسا همت

از کتاب:دوشیزه ترین نگاه